പ്രഭാതകീർത്തനം (കവിത)

പ്രഭാതകീർത്തനം (കവിത)

മിഴികൾ അടയുമ്പോൾ ചാരെ കാവൽക്കണ്ണാക്കും
ഉഷസ്സിൽ ഉണർവ്വേകി എന്നുടെ ഉയിരിൽ നിറയുന്നു
സ്നേഹത്തിൻ തികവേ ഏകും നന്ദിയാവോളം
കൂപ്പും കൈകൾ ഞാൻ നിന്നുടെ സവിധം എളിയവനായ്

സ്വയം അറിഞ്ഞിടാൻ
കഴിവുകൾ തെളിച്ചിടാൻ
കുറവുകൾ കണ്ടിടാൻ
പഠിപ്പിക്കേണമേ എന്നെ നീ

ഉയർച്ചയിൽ ഞെളിയാതെ
ഞെരുക്കത്തിൽ തളരാതെ
പ്രതിസന്ധിയിൽ ഓടാതെ
കാക്കേണമേ എന്നും എന്നെ നീ

ഉള്ളതിൽ തൃപ്തിപ്പെടാൻ
എപ്പോഴും സമചിത്തനാവാൻ
അനഹമായതൊഴിവാക്കാൻ
മാറ്റിടേണേ മനസ്സിനെയെന്നേക്കും

ഇടർച്ചയേകിടാതാർക്കും
കോപം നിയന്ത്രിച്ചെന്നും
കടമകൾ തീർത്തുറങ്ങിയും നീങ്ങാൻ
തെളിയൂ ജ്ഞാനത്തിൻ കിരണമായ് നീയെന്നിൽ


വാർത്തകൾക്ക് 📺 പിന്നിലെ സത്യമറിയാനും വേഗത്തിൽ⌚ അറിയാനും ഞങ്ങളുടെ വാട്ട്സാപ്പ് ഗ്രൂപ്പിൽ അംഗമാകൂ 📲 https://chat.whatsapp.com/DKuga0J6tbBKmzd9l3ZZ8v

ഇവിടെ കൊടുക്കുന്ന അഭിപ്രായങ്ങള്‍ സീ ന്യൂസ് ലൈവിന്റെത് അല്ല. അവഹേളനപരവും വ്യക്തിപരമായ അധിക്ഷേപങ്ങളും അശ്‌ളീല പദപ്രയോഗങ്ങളും ദയവായി ഒഴിവാക്കുക.